دانش و معرفت
يرفع الله الذين ءامنوا منكم والذين اوتوا العلم درجات (مجادله آيه 11)
«خدا (رتبه) كساني از شما را كه گرويده و كساني كه دانشمندند (برحسب) درجات بلند گرداند.»
در اين باب نيز هيچ تفاوتي ميان مرد و زن ذكر نشده است.
4- برابري در عمل صالح
«و من يعمل من الصالحات من ذكر او انثي و هو مؤمن فاولئك يدخلون الجنه ولا يظلمون نضيراً:
«و هركس كاري شايسته كند چه زن و چه مرد، اگر مؤمن باشد به بهشت مي رود و به قدر آن گودي كه بر پشت هسته خرماست به كسي ستم نمي شود.» (نساء- آيه 124)
اين آيات و امثال آنها در باب ارزش عمل انسان، اعم از زن و مرد روشن مي كنند كه انسان كوشنده به اندازه كوشش خويش پاداش مي گيرد و هيچ تفاوتي ميان تلاش زن و مرد كه نوعي ظلم باشد وجود ندارد و خداوند، چنين ظلمي را روا نمي داند.
5- وجوب دانش پژوهي بر زن و مرد
در اين باب تنها به ذكر سخني از پيامبر اسلام مي پردازيم كه در اين زمينه بسيار معروف است و همه فرق اسلامي آن را بازگو كرده و پذيرفته اند:
پيامبراكرم (ص) فرموده اند:
طلب العلم فريضه علي كل مسلم و مسلمه (الحياه 1/ 70 گرداينده فارسي)
«طلب علم بر هر زن و مرد مسلمان واجب است.»
علاوه بر آن، قرآن كريم تصريح مي كند كه منشأ آفرينش زن، با آفرينش مرد، يكي است:
«يا ايهاالناس اتقوا ربكم الذي خلقكم من نفس واحده و خلق منها زوجها (آيه 1 سوره نساء)
اي مردم، تقوا بورزيد از خدايي كه شما را از يك آفريد و همسرش را نيز از همان.»
آنگاه كه بيشتر بررسي كنيم درمي يابيم كه در سراسر قرآن، هرجا كه كلمه «الانسان، الذين آمنوا» و يا «الناس» و خطابات عام و مطلق آمده است زن و مرد را به طور مساوي، شامل مي شود و در اغلب قريب به اتفاق آيات قرآن، چنين وضعيتي را شاهد هستيم كه بهترين دليل بر آن است كه زن و مرد در نظر خداوند در جنبه انساني و منزلت ذاتي و الهي برابرند.
خطابات خداوند در هيچ يك از آيات ذكر شده، كه شامل اكثر قريب به اتفاق و تقريباً سراسر قرآن است مخصوص به مردان نبوده است و همگي اشاره بر اطلاق اين مطالب بر انسان چه مرد و چه زن دارد. بنابراين، آنچه به قرآن مي توان نسبت داد آن است كه زن و مرد، يكي بر ديگري برتري برتري نزد خداوند ندارند و زمينه رشد و تكامل الهي براي هردو ميسر و يكسان مي باشد و بلكه بايد گفت زن و مرد، مكمل يكديگر بوده و هر يك براي ديگري، نقش كامل كننده دارد.
در آيه 187 از سوره بقره آمده است:
هن لباس لكم و انتم لباس لهن
«آنان (زنان) پوشش شما هستند و شما پوشش آنهاييد.»
و مفاهيمي از اين قبيل، نشان مي دهد كه نقش زن و مرد را نمي توان در اصل خلقت، باصطلاح اصلي و فرعي دانست بلكه نقش هر دو مهم بوده و هر دو به يكديگر نيازمندند.
و اما زماني كه به تفاوت هاي بين زن و مرد مي رسيم درمي يابيم كه همين تفاوت ها نيز جز براي مكمل بودن زن و مرد نسبت به يكديگر نيست و تفاوت ها، علت نيازمندي آن دو به يكديگر است اما در مقام تكليف و اطاعت از خداوند، هر دو در يك جايگاه قرار مي گيرند.
قرآن كريم، عليرغم بعضي از ديدگاه ها كه حوا را عامل گناه و شر دانسته و علت هبوط آدم را وسوسه حوا مي دانند اين نظريه را رد مي كند و علت هبوط را گناه آدم و حوا و فريب شيطان مي داند چنانچه در سوره بقره آيه 35 آمده است:
«فازلهم الشيطان عنها فاخرجهما مما كانا فيه و قلنا اهبطوا بعضكم لبعض عدو لكم في الارض مستقر و متاع الي حين.
«بدين ترتيب، اين شيطان بود كه آدم و حوا را به لغزش افكند تا از آن درخت خوردند و بدين عصيان هر دو را از آن (بهشت پرنعمت) بيرون كرد و گفتيم به (آدم و حوا) فرود آئيد از بهشت كه برخي از شما، برخي را دشمنيد و شما را در زمين آرامگاه و آسايش خواهد بود تا روز مرگ.»
نظرات شما عزیزان: